Synonyms for parapets in Free Thesaurus. Antonyms for parapets. 12 synonyms for parapet: balustrade, wall, railing, battlements, defence, barricade, rampart W zależności od rodzaju konglomeratu może być mniej lub bardziej trwały. W zależności od właściwości konglomeratu może być wykorzystywany jako blat kuchenny, łazienkowy czy parapet wewnętrzny, a także do przygotowania schodów, jako okładzina ścienną lub podłogowa. Hasło do krzyżówki „niżej niż podgatunek” w leksykonie krzyżówkowym. W naszym leksykonie definicji krzyżówkowych dla wyrażenia niżej niż podgatunek znajduje się tylko 1 opis do krzyżówki. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. PARAPET wewnętrzny 100 cm / 25 / gr. 2 , 2,5 lub 3 cm .DĄB naturalny , fornir dębowy , okleina naturalna dębowa , na płycie MDF , PÓŁKA , BLAT - PRODUCENT !!!MAM DO ZAOFEROWANIA PARAPET DREWNIANY DĄB NATURALNY , FORNIR DĘBOWY , OKLEINA NATURALNA NA PŁYCIE MDF .PYTANIA , KONTAKT - PONIŻEJ ZAKŁADKA O SPRZEDAJĄCYMMOŻE BYĆ TEŻ SAMODZIELNĄ PÓŁKĄ np. NAD KALORYFER BEZ OKNA LUB JAKO PÓŁKA ŚCIENNAZALETY :ŁADNA NIEPOWTARZALNA FAKTURA DĘBU - NATURALNA OKLEINA , FORNIR DĘBOWY - NIE PACZY SIĘ - NIE ODKSZTAŁCA - NIE PĘKA , ŁATWO UZYSKUJE SIĘ POŻĄDANY KOLOR , ATRAKCYJNY WYGLĄD , ŁATWY W UTRZYMANIU !LAKIER NA PARAPECIE JEST ODPORNY NA ŚCIERANIE , PROMIENIE UV I TEMPERATURĘ !!!WYBARWIAM również kolory RAL - przykładowe kolory : zdjęcie 12 lub inne kolory RALKupując u PRODUCENTA oszczędzasz ok. 30 % marży sklepowej .------------------------------------------------------------476 zł brutto ( 386,99 zł netto ) za m2 parapetu / półki / blatu .WYMIARY MOŻNA WYBRAĆ:- SZEROKOŚĆ : od 10 cm do 50 cm- DŁUGOŚĆ: od 30 cm do 250 cm ( dłuższy parapet jest łączony )- GRUBOŚĆ : 2 , 2,5 lub 3 cm do wyboru ( inny wymiar grubości do uzgodnienia )------------------------------------------------------------PRZYKŁAD obliczenia ceny parapetu :PARAPET grubość 2 , 2,5 lub 3 cm- długość . - 150 cm- szerokość - 27 cm- grubość - 2 , 2,5 lub 3 cm do wyboru- 1,5 m mnożymy przez 0,27 m = 0,405 m2 to mnożymy przez 476,00 zł = 192,78 zł brutto za sztukę .------------------------------------------------------------Parapet o grubości : 4 cm - 548 zł brutto za m 2 ( 445,53 zł netto )Minimalna wartość szerokości do wyliczenia wartości parapetu , półki , blatu - 15 cmDo wyboru 3 profile wykończenia parapetu pokazane na zdjęciach .ROGI PARAPETU MOGĄ BYĆ OWALNE LUB OSTRE - NIE WPŁYWA TO NA CENĘ .KRAWĘDŹ PARAPETU MOŻE BYĆ LEKKO ZAOKRĄGLONAKrawędź parapetu może być przytarta R - 2 mm ( profil 1,2 ) lub owalna (np. ćwiartka okręgu o promieniu R - 3 , 4 , 5 , 6 do 13 mm do wyboru - patrz profil - 3 , 4)WYBRANY KOLOR ( bejca ) + LAKIER BEZBARWNY UTWARDZANY PÓŁMAT - 4 WARSTWYDobieramy podobne kolory parapetów do koloru posiadanych już okien - jeżeli okna mają kolor inny niż na zdjęciu nr 8 - po podaniu nazwy producenta oraz nazwy koloruKOLOR BIAŁY - RÓWNIEŻ DOSTĘPNY---------------------------------------------------LAKIER NA PARAPECIE JEST ODPORNY NA ŚCIERANIE , PROMIENIE UV I TEMPERATURĘ !!!---------------------------------------------------------------------DOCINAM WYKUSZEPrzy zamówieniu należy brać pod uwagę tolerancję wymiaru : + - 5 mmPOWYŻEJ 250 cm DŁUGOŚCI PARAPETY ŁĄCZYMY Z 2 LUB 3 CZĘŚCIZapraszamy do zakupu !!!PYTANIA , KONTAKT - PONIŻEJ ZAKŁADKA O SPRZEDAJĄCYMProszę podać nazwę koloru wybranego na zdjęciu LUB NAZWĘ KOLORU I NAZWĘ FIRMY Z KTÓREJ POCHODZĄ OKNAFornir dębowy na mdf jest znakomitą alternatywą dla litego drewna. Pozwala cieszyć się jego piękną fakturą i szlachetnym wyglądem, przy jednoczesnym wyeliminowaniu jego typowych wad, jak pękanie czy MOJE WYROBY : ( krzesła , stoły , ławy , stołki barowe , taborety ) na innych aukcjach - Wszystkie przedmioty sprzedającego Parapety okienne są we wnętrzu tak samo ważnym detalem, jak wykończenie podłogi czy faktura i barwa ścian. Warto więc poświęcić im nieco z 6Parapet uzupełniony o półkę umieszczoną nieco poniżej głównej płyty (klejone płyty marmurowe)Fot. Włodzimierz Okoński Starannie zaprojektowane parapety, harmonizujące z pozostałymi elementami wystroju domu, mogą być jego ozdobą. Dlatego każdy z nich warto dopasować do konkretnego miejsca. Liczy się przy tym i kształt parapetu, i kolor, i relacja z innymi detalami, jak również zastosowany materiał oraz staranne wykonanie. Najlepsze efekty uzyskuje się, godząc wymagania estetyczne z funkcjonalnymi - parapet może być bardzo użyteczny i służyć nie tylko do ustawiania doniczek z kwiatami. Ale choć namawiamy do odwagi i odrobiny fantazji, odradzamy stosowanie form zbyt agresywnych. Parapet powinien być tylko dyskretnym uzupełnieniem kompozycji całego wnętrza. Na parapety najlepiej wybierać materiały trwałe i łatwe do konserwacji, takie jak: kamienie naturalne, konglomeraty, płytki ceramiczne czy drewno. Będą one przecież stałym elementem wyposażenia domu i nikt rozsądny nie zacznie ich wymieniać wraz ze zmieniającą się modą. Parapety powinny być dostosowane do stylu domu i jego charakteru. Marmurowe nie będą pasowały do podmiejskiej chaty, a laminatowe będą wyglądały nie dość solidnie w okazałej rezydencji. Nie oznacza to jednak, że trzeba się zdecydować na jeden materiał i zastosować go w całym domu. W każdym pomieszczeniu warto bowiem dopasować parapety do rodzaju okien, koloru ścian, stylu wnętrza i jego wyposażenia. Parapety kamienne Z kamieni naturalnych na parapety używa się najczęściej marmuru, granitu lub trawertynu. Takie parapety są dostępne w wielu kolorach, eleganckie i trwałe, ale drogie. Mogą być z jednego kawałka płyty kamiennej albo łączone z kilku mniejszych fragmentów lub wielu cieńszych płyt. Z jednorodnego materiału. Wykonuje się je z płyt minimum 3-centymetrowej grubości, ale warto stosować grubsze - cztero- lub pięciocentymetrowe, zwłaszcza jeśli parapet jest duży. Wyglądają wtedy znacznie lepiej i solidniej. Płytę kamienną montuje się po nadaniu jej właściwego kształtu. Jeśli płyta opiera się na ścianie we wnęce okiennej i jest zakotwiona w części wnękowej okna, nie wymaga innych podparć. Parapety dłuższe i wystające poza oparcie na ścianie okiennej więcej niż 10 cm trzeba podeprzeć na wspornikach umieszczonych co 80 cm. Obróbka krawędzi parapetu powinna być wykonana w zakładzie kamieniarskim - na budowie można ją tylko wyszlifować lub wypolerować. Łączone. To sposób na wykorzystanie niewielkich fragmentów płyt kamiennych. Interesujące efekty plastyczne można uzyskać, łącząc w jednym parapecie różne płyty tej samej grubości lub wprowadzając wstawki z kamienia o odmiennym ubarwieniu. Przed zamontowaniem w oknie parapet powinien być połączony w jedną całość specjalnym klejem do kamienia. Takie rozwiązanie jest często tańsze, gdyż na cenę płyty kamiennej wpływa jej wielkość. Klejone. Powstają przez połączenie kilku warstw kamienia naturalnego (cienkich płyt grubości 1-1,5 cm). Płyty te nie muszą mieć regularnego kształtu - mogą to być mniejsze elementy (resztki), które są zdecydowanie tańsze. Starannie dobrane pod względem faktury i koloru będą znakomicie wyglądać. Parapety klejone mocuje się do wcześniej przygotowanej płyty żelbetowej, której od razu trzeba nadać projektowany kształt i zakotwić ją w ścianie okiennej. Po przyklejeniu płyt kamiennych odpowiednio dopasowanych kształtem widoczne pionowe krawędzie parapetu wykańcza się kamieniem. Można to zrobić na dwa sposoby - albo z kawałków tych samych płyt, albo z odpowiednio wyprofilowanych bloczków z tego samego gatunku kamienia (wariant droższy). Jeszcze innym sposobem wykończenia obrzeża parapetu obłożonego cienką płytą kamienną jest sklejenie warstwowo pasków płyty na obrzeżu parapetu aż do uzyskania potrzebnej grubości. Spodnie warstwy mogą być wysunięte w stosunku do wierzchniej i wyszlifowane. Z płytek kamiennych. Powstają przez oklejenie takimi elementami wcześniej przygotowanej płyty żelbetowej. Płytki mogą mieć dowolne rozmiary, na przykład 10 x 10 cm lub 5 x 5 cm. Obrzeże parapetu można wykończyć specjalnymi płytkami brzegowymi - sfazowanymi lub zaokrąglonymi - a w narożach przykleić płytki z konglomeratów Parapetom z konglomeratu, czyli sztucznego kamienia (z mielonego kruszywa ze specjalnie dobranych gatunków kamienia naturalnego spojonego żywicą), łatwo nadać dowolny kształt i niespotykany kolor. Wylewa się je w formach, których kształt można indywidualnie zaprojektować. Mączkę kamienną oraz pigmenty do zabarwienia spoiwa można dobierać według życzenia. Po związaniu i stwardnieniu konglomeratu, płyty szlifuje się, ewentualnie też przycina. Obróbka jest stosunkowo łatwa, można więc na przykład zamówić rzeźbiarskie fazowanie krawędzi brzegowej lub wypolerowanie powierzchni na wysoki połysk. Płyta powinna mieć grubość co najmniej 3 cm, bo lepiej wyglądają parapety grubsze, zwłaszcza gdy są długie. Jeśli parapet ma być znacznie szerszy niż grubość ściany, na której jest oparty (będzie z niej wystawał), płyta konglomeratowa powinna być z terakoty Płytki terakotowe mogą mieć różnorodne faktury - od bardzo gładkich i błyszczących, poprzez matowe, aż do chropowatych. Wybór kolorów jest niemal nieograniczony. Takie parapety wykonuje się podobnie jak z płytek kamiennych, czyli trzeba wcześniej przygotować płytę żelbetową. Terakotą można również wykończyć każdy stary parapet (także lastrykowy), pod warunkiem że jest wystarczająco sztywny i skrzydła okienne umieszczone są odpowiednio wysoko (płytki mają swoją grubość). Parapety wykłada się płytkami tak samo jak blaty w łazienkach i podobnie jak w innych pracach okładzinowych, przyklejone płytki wymagają starannego spoinowania. Parapety wyłożone terakotą można wykończyć profilowanymi listwami, ale najlepszy efekt uzyskuje się, stosując specjalne terakotowe płytki brzegowe z ukształtowaną krawędzią. Dobrze nadają się do tego celu również płytki przeznaczone na schody (stopnice), mają bowiem wyprofilowane noski - świetne na obrzeża parapetu, bo pogrubiające go drewniane Tradycyjne parapety wykonywano z drewna. Ciągle są popularne, gdyż doskonale pasują do okien drewnianych, wykończonych przezroczystym lakierem (lazurem). Prawdziwe drewno ma wielu zagorzałych zwolenników, ale decydując się na takie parapety w nowym domu, trzeba wiedzieć, że materiał ten "pracuje", reagując na zmiany temperatury i wilgotności, wskutek czego może się paczyć i pękać (zmianom tym sprzyjają umieszczone pod parapetami grzejniki). Aby zapobiec odkształceniom oraz pęknięciom drewna, na parapety dobiera się materiał dobrze wysuszony i twardy (najlepsze jest drewno drzew liściastych, takich jak grab, dąb czy klon, a także drewno gatunków egzotycznych). Nie stosuje się litego drewna, lecz drewno sklejane warstwowo w taki sposób, żeby w poszczególnych warstwach kompensowały się odkształcenia materiału. Parapetom drewnianym można nadać dowolny kształt, a stosując odpowiednie frezy - uformować ich obrzeża. Parapety drewniane nie są tak sztywne jak kamienne, dlatego przeważnie wymagają podparcia wspornikami (co 80 cm). Widocznym wspornikom można nadać ładny kształt, a niewidoczne wykonać z płaskownika ukrytego w wyżłobieniu w spodzie parapetu i zamocowanego do ściany we wnęce okiennej (można go pokryć tynkiem, tapetą lub zamalować). Surowe parapety drewniane barwi się bejcą, po czym pokrywa lakierem (lazurem). Można je też pomalować farbą kryjącą lub zaimpregnować - na przykład laminatowe Są dziś najpopularniejsze ze względu na niską cenę oraz duży wybór kolorów i wzorów. Kupuje się je na metry - czyli mierzy okno, wybiera parapet o odpowiedniej szerokości, który następnie sprzedawca docina zgodnie z zamówieniem. Po cięciu pozostają niewykończone krawędzie boczne, na których widoczna jest płyta wiórowa i laminat. Takie krawędzie trzeba koniecznie wykończyć, nie tylko ze względów estetycznych, ale również dlatego, że płyta wiórowa chłonie wilgoć i niezabezpieczona szybko spęcznieje. Boczne krawędzie okleja się paskami tego samego laminatu lub nakłada specjalne listwy. Parapety mocuje się przeważnie na klej (dłuższe oraz wystające poza lico ściany wymagają wsporników rozmieszczonych co 80 cm). Okleinowane laminatem. Są najtańsze, ale i najmniej trwałe, zwłaszcza wtedy, gdy cięte krawędzie pozostawi się niezabezpieczone (zaimpregnować przed wilgocią trzeba także krawędzie niewidoczne - znajdujące się od strony okna). Zawilgocenie płyty wiórowej sprawi, że laminat się odklei. Parapety laminowane produkowane są w wielu kolorach i wzorach: gładkie i wzorzyste, błyszczące i matowe, naśladujące wygląd drewna i kamienia. Przeważnie mają grubość 2 lub 2,5 cm, a ich długość może dochodzić do 6 m. Najlepiej wybrać parapet laminowany gładki o wzorze nienaśladującym szlachetnych kamieni naturalnych czy wyszukanego drewna. Zawsze bowiem widać, że jest to tylko laminat. Spiekane. Laminat nie jest w nich przyklejany do powierzchni płyty wiórowej, ale w bardzo wysokiej temperaturze spiekany z podłożem - nie odkleja się więc nawet pod wpływem wilgoci. Powierzchnia i rdzeń parapetu tworzą jedną całość i połączenie to jest jednorodne, ponieważ żywice zawarte są zarówno w płycie wiórowej, jak i w wierzchniej warstwie dekoracyjnej. Takie parapety mają grubość 1,7 cm, ale ich pogrubione noski wysokości 1,8 cm, 2,6 cm lub 3,4 cm nadają im bardziej solidny wygląd. Na zamówienie można kupić parapet o nosku znacznie pogrubionym - nawet do 6,5 lub 10 cm. Powierzchnia parapetu może być gładka błyszcząca lub matowa, a kolor - biały, szary, beżowy, czerwony lub taki, który naśladuje wygląd niektórych gatunków drewna lub kamienia. Funkcja i kształt Słowo "parapet" kojarzy się zwykle z prostokątną płytą pod pojedynczym oknem, dlatego rzadko kto myśli o nadaniu parapetom jakiegoś szczególnego kształtu. Tymczasem tak naprawdę można i warto nie tylko dostosowywać je do miejsca i potrzeb, ale też działać z odrobiną fantazji - oczywiście uwzględniając możliwości wykonawcze. Staranne kształtowanie detali zawsze wychodzi wnętrzom na dobre, a parapet jest przecież ważnym detalem architektonicznym. Nie musi stanowić tylko wykończenia wnęki okiennej, ale może pełnić różne pożyteczne funkcje. Oto przykłady: Niemałą rolę w zaakcentowaniu całości lub fragmentu parapetu odgrywa oświetlenie. Umieszczenie jednego lub więcej punktów świetlnych w rejonie nadproża sprawi, że wieczorem w otoczeniu okna powstanie szczególne, nastrojowe miejsce. Wspólnym parapetem można połączyć okna znajdujące się w rogu pokoju. Cały narożny fragment wnętrza staje się wtedy przytulny. Jeśli pod oknem znajduje się grzejnik niewielkiej wysokości, można nad nim umieścić parapet dwupoziomowy. Parapet asymetryczny to również sposób na okno zbyt duże w proporcji do wnętrza i niekorzystnie usytuowane. Dodatkowy element - półka - na innym poziomie niż parapet "rozbija" ten niekorzystny układ. Sąsiadujące ze sobą niewielkie okna o nie najlepszych proporcjach można połączyć jednym parapetem. Taka kompozycja może być spójna i oryginalna. Jeśli okno znajduje się blisko ściany wewnętrznej, dobrze jest przedłużyć parapet aż do ściany. Tak zagospodarowany narożnik przestaje być niewykorzystanym kątem, będzie więc bardziej funkcjonalny. Czego dowiesz się z artykułu? Jaką funkcję pełnią parapety wewnętrzne? Jakie są zasady montażu parapetów wewnętrznych? Z jakich materiałów można wykonać parapety wewnętrzne? Parapety wewnętrzne wspomagają mieszanie się ciepłego powietrza znad grzejnika z zimnym spływającym od okna, zatrzymują też kurz unoszący się znad grzejnika. Brak parapetów wewnętrznych nie jest błędem, ale w domu mieszkalnym trudno byłoby to zaakceptować: bez wykończenia trwałym i łatwym do mycia materiałem powierzchnie ścian pod oknami szybko by się brudziły. Parapet wewnętrzny - jaki materiał? Materiał podokiennika warto zatem dobierać z uwzględnieniem przeznaczenia pomieszczenia: w gabinecie czy sypialni parapety mogą być drewniane, w pralni czy łazience - lepiej wybierać materiały odporne na wodę i stosowane w łazienkach środki czystości. Parapety wewnętrzne są dość ważnym detalem wystroju wnętrza, ale z ich eksponowaniem lepiej nie przesadzać. Warto dobrać je tak, by zbytnio nie zwracały uwagi, a więc dopasować je do stylu wnętrza. Dobry efekt daje zestawienie parapetu i okna z tego samego materiału lub w tym samym kolorze, choć oczywiście nie jest to regułą (fot. z lewej: Dekoria, z prawej: Oknoplast Kraków) Dobór parapetów do pomieszczenia: Kuchnia Jeśli parapet ma pełnić funkcję dodatkowego blatu, powinien być odporny na zarysowania, wodę i wilgoć oraz na działanie preparatów czyszczących i środków spożywczych. Odpowiedni będzie tu parapet z granitu, konglomeratu marmurowego, kamienia syntetycznego i kompozytów. Łazienka Tu parapet powinien być wykonany z materiału odpornego na wodę i niechłonącego wilgoci, a także odpornego na kwasy zawarte w przeznaczonych do łazienek środkach do usuwania osadów z kamienia. Najlepsze są więc kompozyty i płytki ceramiczne. Salon Wybierając parapety do salonu, oceniamy głównie ich wygląd. Cenione są tu parapety z materiałów naturalnych: kamienia czy drewna, a w tańszej wersji - materiałów imitujących naturalne: konglomerat marmurowy, kamień syntetyczny, postforming i soforming. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej Pomieszczenia gospodarcze W takich pomieszczeniach można zastosować parapety z tańszych materiałów: PVC, akryl, laminaty. Zasady montażu parapetów wewnętrznych Osadzenie parapetów wewnętrznych najlepiej zlecić firmie, która montuje okna. Montaż podokiennika z drewna można też zlecić stolarzowi lub parkieciarzowi, a z kamienia lub konglomeratu - glazurnikowi. Parapety można montować zarówno przed zakończeniem robót tynkarskich, jak i po ich zakończeniu. Oto najważniejsze zasady montażu parapetów wewnętrznych: Przestrzeń między ościeżnicą okna a ścianą poniżej należy uszczelnić poliuretanową pianką montażową. Niewłaściwe jest zastępowanie pianki zaprawą, gdyż wtedy wypełnienie to stanie się mostkiem termicznym wychładzającym parapet. Krawędź parapetu powinna być wsunięta pod ościeżnicę okna na głębokość min. 1 cm. Nieco gorszym rozwiązaniem jest osadzenie parapetu na styk z ościeżnicą (miejsce styku należy wypełnić masą uszczelniającą). Dobrze jest zaklinować parapet w otworach głębokości 3-5 cm wyciętych w ścianach, jeśli jednak opiera się na szerokim pasie muru, nie jest to konieczne i wówczas najlepiej przymocować go klejem. Najlepiej, gdy odległość między parapetem i grzejnikiem wynosi 10-20 cm; parapet powinien być na tyle wysunięty, by całkowicie przysłaniał grzejnik (jeśli odległość ta jest mniejsza, parapet nie powinien przysłaniać grzejnika). Parapety wewnętrzne z kamienia Z kamieni naturalnych na parapety wewnętrzne stosuje się głównie granit i marmur. Mogą mieć powierzchnię szlifowaną lub polerowaną. Najbardziej trwały i odporny na wilgoć oraz zabrudzenia jest granit. Bardziej dekoracyjny jest marmur, ale w przeciwieństwie do granitu wymaga zabezpieczania specjalnym impregnatem (impregnację ową trzeba powtarzać, co jest kłopotliwe), bo nawet woda może pozostawić na nim plamę. Jest podatny na uszkodzenia, zwłaszcza w czasie transportu i montażu. Parapet z marmuru syntetycznego w kolorze białym, o zaokrąglonych brzegach. Podczas użytkowania nie wymaga konserwacji. Jest trwały i bardzo estetyczny (fot. Nemezis) Podokiennik z kamienia można dopasować niemal do każdego wnętrza, bo ilość dostępnych kolorów, układów żyłek oraz sposobów ich wykończenia jest bardzo duża (fot. z lewej: Dekorator, fot. z prawej: MS więcej niż OKNA) Parapety wewnętrzne z konglomeratu marmurowego Materiał ten produkowany jest z kruszywa marmurowego spojonego lepiszczem z żywicy poliestrowej. Dzięki zawartości naturalnego kruszywa przypomina marmur, ale parapety konglomeratowe są kilkakrotnie tańsze od marmurowych. Ponadto są nienasiąkliwe, odporne na uderzenia i niewrażliwe na zaplamienia spowodowane środkami chemicznymi stosowanymi w gospodarstwie domowym. Mogą być barwione na dowolny kolor. Parapety wewnętrzne z kamienia syntetycznego Jest to tworzywo wytwarzane z mieszaniny piasku kwarcowego i mączki dolomitowej z dodatkiem żywic poliestrowych i pigmentów. Wyglądem przypomina marmur lub granit, ale jest od nich lżejszy. Kamień syntetyczny ma gładką powierzchnię i jest odporny na uderzenia, działanie wody i większości środków chemicznych stosowanych w gospodarstwie domowym, dzięki czemu nie powstają na nim plamy. Parapety wewnętrzne z kompozytu Są to tworzywa składające się z wodorotlenku glinu, spoiwa z żywicy oraz z pigmentów. Parapety z nich wykonane są wytrzymałe na uderzenia, lecz łatwo je porysować. Parapety wewnętrzne z płytek ceramicznych Są odporne na wilgoć i łatwe do utrzymania w czystości. Można dobrać je tak, by harmonizowały z glazurą i terakotą, którymi wykończone są ściany i podłoga w łazience. Okładziny z płytek będą służyć przez długie lata, jeśli na styku płytek z oknem zastosujemy wypełnienie z materiału o trwałej elastyczności (kruche bardzo szybko popęka i zacznie wypadać z powodu odkształceń termicznych okna). Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Drewniane parapety wewnętrzne Dawniej na parapety używało się grubych i szerokich desek dębowych, modrzewiowych czy jesionowych, ale obecnie parapety wykonuje się głównie z drewna klejonego: sosnowego, bukowego, ewentualnie dębowego. Drewno klejone jest odporniejsze na zmiany temperatury oraz wilgotności i dlatego nie paczy się tak jak drewno parapety mają frezowane krawędzie i są wykańczane woskiem lub lakierem bezbarwnym (nawet najlepszy lakier łatwo porysować doniczkami). Drewniane parapety są chętnie stosowane. Bardzo dobrze wyglądają w połączeniu z drewnianym oknem (fot. Dekoria) Postforming i softforming - co to takiego? Są to płyty z warstwą nośną z materiału drewnopochodnego (najczęściej płytą wiórową), z wierzchu oklejone laminatem lub powleczone melaminą, a od spodu pokryte papierem przeciwprężnym. Od strony pomieszczenia parapet ma krawędź zagiętą do dołu (postforming) lub doklejoną końcówkę o wybranym kształcie i kolorze (softforming). Warstwa wierzchnia może mieć nadruk imitujący drewno, kamień lub płytki ceramiczne, a jej wykończenie może być matowe, półmatowe lub z połyskiem. Parapet z płyty drewnopochodnej z krawędzią zagiętą do dołu (postforming) i wykończeniem imitującym drewno (fot. Juan) Parapety wewnętrzne z PVC Parapety wewnętrzne produkuje się z twardego PVC o przekroju komorowym. Ich zaletą jest odporność na wilgoć, lecz pod wpływem podwyższonej temperatury mogą się pofałdować, dlatego nie powinno się ich umieszczać w odległości mniejszej niż 15 cm od grzejnika. Podokienniki z PVC najczęściej są wykończone laminatem dostępnym w różnych kolorach. Wykończenie może imitować drewno lub kamień. Parapety wewnętrzne z akrylu Parapety wytwarza się z masy akrylowej z wypełniaczami. Są bardzo twarde, nie odbarwiają się i są odporne na działanie większości stosowanych w gospodarstwie domowym środków chemicznych, dzięki czemu nie powstają na nich plamy. Uszkodzoną powierzchnię podokiennika można zeszlifować (to ważne w pomieszczeniach gospodarczych, bo wszelkie powierzchnie, na które się coś odkłada czy odstawia, bywają narażone na rozmaite uszkodzenia). Parapety wewnętrzne z laminatu Składają się z dwóch warstw: spodniej - z maty szklanej z dodatkiem żywicy poliestrowej i górnej - z żelkotu - materiału o dużej elastyczności i połysku, produkowanego z nienasyconej żywicy poliestrowej. Krawędź parapetu jest zagięta do dołu na odcinku 45-60 mm. Części boczne są zamknięte zaślepkami (zwykle tylko na pewnym odcinku). Małgorzata Cuchfot. otwierająca: Faber

parapet niżej niż blat